Żywienie w insulinooporności i zespole policystycznych jajników (PCOS)

Insulinooporność to stan w którym do spodziewanego efektu działania insuliny są potrzebne jej dużo większe ilości, niż u osoby zdrowej. Jest to o tyle niekorzystne zjawisko, że nadmiar insuliny (nazywanej potocznie hormonem obfitości) ma poważne konsekwencje metaboliczne: sprzyja gromadzeniu tkanki tłuszczowej, zaburza płodność, zwiększa ryzyko chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy w przyszłości.
Insulinooporność prawie zawsze towarzyszy zespołowi policystycznych jajników (PCOS), który jest najczęstszym schorzeniem endokrynologicznym w wieku rozrodczym - dotyczy 5-15% tej populacji. Do najczęstszych objawów PCOS należą zaburzenia miesiączkowania, problemy z zajściem w ciążę, nadmierne owłosienie, trądzik, a także nadwaga i otyłość, oraz problemy z chudnięciem. W leczeniu insulinooporności podstawowe znaczenie ma dieta z wykluczeniem cukrów prostych, odpowiedni rodzaj wysiłku fizycznego i wsparcie farmakologiczne. Dieta ma na celu dostarczenie wszystkich ważnych składników odżywczych, z unikaniem wahań poziomu glukozy i insuliny. Odchudzanie w insulinooporności jest trudne, ale nie niemożliwe - wymaga konsekwencji i cierpliwości.